Ładny październikowy dzionek, niewielkie starorzecze, dość mocno zarośnięte i jak mówił kolega obfitujące w szczupaki i okonie. Wydeptane miejscówki świadczą o tym, że jest dość często odwiedzane przez wędkarzy. Zaczynamy łowić. Po kilku rzutach kolega ma pobicie. Po chwili zacięcie i ładny szczupaczek ląduje na brzegu. U mnie nic. Zmieniam gumki, kombinuję, a tymczasem kolega wyciąga „pistoleta”. Zmieniamy miejsca, ja zmieniam przynęty i nic. Po ponad godzinie zwijamy się do domu. W końcowym rozliczeniu: kolega 4 szczupaki (dwa ledwo wymiarowe wypuścił), ja – 0. Jak się okazało najskuteczniejszą przynętą tutaj jest białe kopyto z czarnym grzbietem – akurat takiego nie miałem.

 

Zalew Czorsztyński - chyba najbardziej kontrowersyjne sztuczne jezioro w ostatnich latach jest położone we wschodniej części Kotliny Nowotarskiej. Długą na ponad 400 metrów zaporę ziemną, zbudowano w latach 1976-1995 w dolinie Dunajca, w bezpośrednim sąsiedztwie malowniczego zamku w Niedzicy. Spiętrzona woda tworzy zbiornik o długości około dziesięciu i szerokości do półtora kilometra. Powierzchnia jeziora uzależniona od regulacji przepływu wody i waha się od 1100 do 1400 hektarów. Liczne zatoki powstałe w ujściach potoków i strumieni, zatopione drzewa i krzewy stwarzają wiele ciekawych łowisk, o różnej skali trudności.

 

 

Druga połowa sierpnia i wrzesień nad większością jezior jest czasem wielkiego okonia. Niestety rzadko już można zobaczyć jak od okoniowych ataków gotuje się woda. Jednak na początku okoniowych żniw, garbusy grasują niewielkimi i na dodatek rozproszonymi na całej powierzchni jeziora stadami. Wtedy właśnie pojawia się znakomita okazja do trollingowych łowów. Metoda ta bywa wtedy dużo skuteczniejsza od „klasycznego” spinningu. Tym bardziej, że owe widowiskowe ataki na stada wszelkiej jeziorowej drobnicy: uklei, stynek i drobnych sielaw, następują złośliwie po za zasięgiem normalnego rzutu.