Dwa miesiące później pan Mietek zadzwonił do pana Kazika i oznajmił, że znalazł piękną miejscówkę na lina. Przez ten czas pan Kazik kupił zezwolenie i kilkakrotnie razem łowili płotki z pomostu. Nadeszła pora na grubszą rybę. Pan Kazik kupił sobie wędkę i co wypłata kompletował sprzęt. Powoli wracał do zdrowia i zaczynał myśleć o powrocie do pracy.

Zbliżała się pora obiadu. Od rana nic nie brało i panowie powoli zaczynali się zniechęcać. Pan Mietek, jako miejscowy skoczył po jeszcze kilka puszek piwa i pizze. Zjedli ciepły posiłek popijając gorącą pizze zimną pianką. Pan Kazik właśnie wgryzł się w kawałek pepperoni gdy jego spławik podskoczył gwałtownie i zniknął pod wodą. Kawałki pizzy posypały się z ust a puszka przewróciła się wylewając bezcenny, złotawy płyn na pomost. Szybkie zacięcie i…

            Pan Mietek siedział samotnie nad wodą. Było jesienne popołudnie. Słońce leniwie zbliżało się do horyzontu grzejąc ostatnimi, tego dnia promieniami. Była piękna jesień i drzewa udekorowane były brązowymi liśćmi pomiędzy którymi, tylko baczny obserwator, wypatrzyć mógłby śmigające rude stworzonka robiące zapasy na zimę. Jednak pan Mietek nie podziwiał przyrody. Tydzień temu pan Kazik ponownie miał zawał i tym razem serce nie wytrzymało. Pan Mietek właśnie wrócił z pogrzebu i popijając z piersiówki wspominał wspólne wyprawy. Tak kończą się przygody dwójki przyjaciół.