Maj kojarzy mi się przede wszystkim ze szczupakami i jak co roku w tym okresie poświęcam im najwięcej uwagi. Niestety krajowe łowiska zostały skutecznie „wyczyszczone” z większości ryb, dlatego zmuszony jestem szukać szczęścia u naszych sąsiadów po drugiej stronie Bałtyku. Nauczony doświadczeniem z poprzednich lat termin wyjazdu do Szwecji postanowiliśmy ustalić na ostatni tydzień maja licząc na to, że pogoda będzie już ustabilizowana. Jednak tegoroczna wiosna przyszła co prawda bardzo szybko lecz rozwijała się niezbyt dynamicznie.

Pogoda nas nie rozpieszcza, za oknem szaruga, a na termometrach w końcu ujemna temperatura. Grudzień to miesiąc dla spinningowych twardzieli, zwłaszcza gdy zamierzamy łowić z pontonu. Po świątecznym obżarstwie i ja po raz ostatni w tym roku postanowiłem zawitać nad wodą. W duchu liczyłem na to że i ryby będą świętować i posmakują moich przynęt przed nadchodzącą zimą. Uzbrojony w niezawodne w ostatnich latach woblery Salmo, pełen nadziei wyruszyłem w trollingową pogoń za okoniami.

Planując następną wyprawę wędkarską zastanawiałem się jaki kierunek obrać. Czy po raz kolejny odwiedzić skandynawskie łowiska, czy może spróbować czegoś nowego. Z racji tego, że mieszkam niedaleko granicy z Niemcami mój wybór padł na wyspę Rugię, a konkretnie na zatoki ją otaczające. Poszukując w Internecie informacji na temat tego łowiska zorientowałem się, że zorganizowanie jesiennej wyprawy nie będzie takie proste. Nieznajomość łowiska oraz ogrom wody jaka oblewa wyspę ze wszystkich stron spowodowały, że w pewnym momencie zacząłem wątpić czy wogóle uda się cokolwiek zorganizować.

Po powrocie z niemieckiej wyspy Rugia, gdzie przemarzłem do kości, miałem już kończyć szczupakowy sezon. Zimne wiatry i ciągła walka z chłodem dały mi się ostro we znaki. Chciałem w zaciszu przytulnego mieszkanka doczekać pierwszych promieni wiosennego słońca. Niestety nie udało się. Niedosyt jaki pozostał po wyprawie na Rugię, nie pozwalał mi zakończyć szczupakowego sezonu tak szybko. I w ten o to sposób znów siedzę w pontonie na środku oblodzonego w okolicach brzegów jeziora, a z nosa kapią mi przysłowiowe gile. Na całe szczęście nie jestem sam. Towarzyszy mi kolega z Teamu Marcin i razem próbujemy skusić do brania grubą, jesienną samicę.

W końcu i na mnie przyszedł czas, w którym to postanowiłem zamówić sobie ręcznie robiony spinning. Już długo przed podjęciem takiej decyzji zastanawiałem się, czy robienie wędki na zamówienie ma jakikolwiek sens. Skoro na rynku wędkarskim mamy od wyboru do koloru spinningów w różnych przedziałach cenowych i na wszystkie możliwe okazje. Zastanawiałem się również ile taka wędka będzie kosztować. Pewnie tak jak większość z Was i ja sądziłem, że będzie to spory wydatek. Jednak nie cena była w tym wszystkim największym problemem tylko fakt czy będę zadowolony z finalnego efektu.